Vleis 2010

Ons familie se vleislus vlam mos elke jaar met die naderende koue ernstig op. Terselfdertyd begin ons saans so koud kry, verveel die lang aande ons elkeen by sy eie huis, en kan ons aan geen rede dink waarom ons nie karoo toe kan gaan nie.

Oupa en Ouma maak reg vir die groot kuier.
Die volgende geslag maak solank allerhande planne vir die verwerking van die vleis - goeie rookskerm vir die GROOT KUIER. Stories en staaltjies, kwinkslae en allerhande gevatte sêgoed word afgestof en blink gevryf vir die okkasie.

Die derde geslag se aandag is op heel ander plekke. Die niggies is op die oomblik baie anti-vleis. Eet vegetaries, gril vir die reuk van vleis, en sal liefs nie die hande daaraan waag nie. Hierdie jaar het die tweetjies liewer op die dorp gebly - veilig ver van die banale werk en lekker naby die beskawing van flieks, maters en TV.

Rachel, die enigste getroude niggie kon dit nie maak nie, want daar is 'n spertyd vir die een of ander groot projek by haar werk. Verder woon hulle 8 ure se ry van die plaas af - 'n naweek is net te kort.

Die neefs se oë blink by die gedagte aan die jag. Om met vleis te kan werk, moet daar eers gejag word! Die beeste en die vark is in die voorafgaande week geslag sodat die vleis kan ryp word, maar springbokke en koedoes moet gejag word.
Skaapvleis bêre ons vir die res van die jaar.

Hierdie jaar het Stefan met die louere weggeloop. Hy het die grootste koedoe geskiet.
Oupa se groot reël is - geen gekweste dier word gelos nie, en daar mag nie sonder 'n knaldemper geskiet word nie, want hy wil nie die diere verskrik nie.

Nou is ons terug, met genoeg om aan te kou(vleis, biltong, droë wors, sosaties) en te herkou (herinneringe) tot volgende winter...