Hierdie brief het my vriendin se man vir haar op hul veertigste huweliksherdenking gegee. Dit sê alles oor die resep vir 'n goeie lewe....
AAN MY VROU, MA VAN MY KINDERS EN OUMA VAN MY KLEINKINDERS.
Dit is 40 Jaar! Nou waar het dit eintlik begin - op die plaas Merino in die Heilbron distrik, op Vereeniging stasie, of in die inry "The sound of music" met cepacol keelseer "sweets"? Waar dit begin het is nie van belang nie. Wat wel van belang is, is die gevolg daarvan. Dit het gebeur in die klipkerk op Heidelberg.
Die familie het die badkamer beset, en ek het nie gebad nie, maar dit is ook nie van belang nie, want jy het dit nie eers agtergekom nie. Met Oom Jordaan se Chev Constantia het ek dit byna nie gemaak nie. Daar was die belofte gemaak wat vandag nog vars en nuut is. Die gevolg hiervan kan bladsye se skryf beslaan.
Met die vertrek na die wittebrood het ek darem R7-00 in my sak gehad. Daarna moes ek nagdiens, en jy in die dag werk, maar dit het nie die uitbreiding van die gesin laat skade ly nie. Dikwels was daar halwe brode gekoop, en ander luukshede was daar maar min. Die Volkswagen (kewer) het ook nie altyd saamgewerk nie, en moes daar gereeld geloop of gestoot word.
Van die woonstel in Heidelberg tot in die huis sonder deure op Kinross - maar ons het oorleef. 'n Druiwemandjie vol avokadopere was op 'n keer ons hoofgereg (3 maaltye). Die geyser het gebars, en ek moes dit self regmaak - val deur die plafon tot in die bad. Daarna moes die Volkswagen se masjien oorgedoen word en die enigste plek was in die kombuis, waarmee jy natuurlik nie saamgestem het nie. Jy kan nie stry nie, dit was die moeite werd.
Nou het die dae maande geword, en die maande jare. In November word Dollie gebore en nou was ons drie. Twee jaar later kom Hantie en is ons toe vier. Nie ver agter haar nie, kom Karen. Daarvandaan is dit na die spookhuis op Goedemoed waar dit heelwat beter gegaan het met die goedkoop vleis, groente en melk. Op 'n koue dag in Aliwal Noord word Daleen gebore. Sy was nommer vier, en nou is ons ses, en ons het besef dat hef-aan lê voor.
Die maan het nie elke nag geskyn nie, en geld vir rose was daar ook nie, alhoewel ek seker was dat daar meer maanskyn-aande was as donkermaan. Dit het met ons baie goed gegaan, maar ons het dit nie elke dag besef nie en het dit soms as vanselfsprekend aanvaar. Deur hierdie tye het ons aan die belofte in die klipkerk vasgehou. Jy was en is nog dieselfde meisie wat ek op die stasie gaan haal het.
Ons het van mekaar verskil, maar op die regte manier, en liefde was altyd die werkwoord. Groot besluite het ons geneem, maar eers nadat ons Leiding gevra het. Ons is geseën met die mooiste en liefdevolste dogters, en al wou ek graag 'n seun gehad het, sal ek nie een van hulle verruil nie.
Vandag het die veertigste jaar verbygevlieg, en ek weet nie hoeveel daar oor is nie. Dankie vir al jou liefde, geduld en verdraagsaamheid, maar die een wat uitstaan is die liefde. Ook vir die wonderlike ouma wat jy is.
Mag die eerste sonsopkoms van die een-en-veertigste jaar en jare wat voorlê die voortsetting wees van 'n tyd vol liefde, gesondheid en geluk. Ek bid en vertrou dat ons soos in die verlede in die toekoms net soveel onverdiende Genade van die Here sal ontvang.
Liefde is die grootste geskenk wat jy kan ontvang en daarom bevestig ek dit op hierdie VIERDE DAG VAN MAART TWEE DUISEND EN SEWE.
LIEFDE
(EK KAN NIKS HIERBY BYVOEG NIE, BEHALWE: WAT 'N VOORREG OM VRIENDE SOOS DIE GESIENE MAN EN SY BEKWAME VROU TE KAN Hê. VIVA DIE HUWELIK EN VRIENDSKAPPE!!!)
No comments:
Post a Comment